Haaktherapie...
De voorbije week was ik erg afwezig in blogland.
Hier en daar las ik nog wel blogposts.
Hier en daar had ik een beetje energie om te reageren.
Maar toch...
het ging niet echt.
De lieve reacties op mijn vorige posts deden deugd.
Maar onze ontreddering was te groot.
De afscheidsviering van de vriendin
was intens mooi en intens verdrietig.
We hebben haar kist en graf
vol rozenblaadjes geregend...
Een afscheid met mooie teksten, fijne muziek en
pakkend warme symboliek.
We gaan haar zo hard missen.
Binnenkort naar de Provence.
De plek waar we zo vaak samen vakantie namen...
Maar zoals een vriendin zei...
"Je gaat haar op vele manieren tegen het lijf lopen.
Ze is zo ongelooflijk aanwezig in
alles en iedereen,
dat je haar beter gewoon overal mee naar toe kunt pakken :
als
een warme hand die altijd op je schouder ligt."
Mooie gedachte wel...
Haken is therapeutisch.
Voor mij althans.
Dat merkte ik de voorbije week.
Maar dat er heel weinig dingen zijn
die je met verstand op nul kan haken,
merkte ik ook...:-(
Het boodschappentasje
kan echt met verstand op nul.
Doch...
je moet op tijd weten te stoppen!
Ofwel wordt het te lang zoals deze vorige...
En dan kan je doen alsof dat zo hoorde...
Perfect voor de stokbroden in ons favoriete Frankrijk! Haha!
Ofwel nogal breed zoals deze...
En dan doe je weer alsof het zo hoorde...
Kunnen een boel (lichte) boodschappen in!
Nog eens "Haha"!
De driehoekjes?
Die vormden geen probleem.
En neen,
het wordt geen "feest"slinger.
Het wordt een kussen...
De halve driehoekjes daarentegen vroegen wel even denkwerk.
Omwille van een rechtse en averechtse kant kan je ze niet eender waar leggen.
Daar had ik met mijn verstand op nul nu net even niet aan gedacht.
Nog 2 driehoeken en enkele (deze keer juiste!) halve te gaan!
Zes driehoeken zoals bij Ingthings vond ik wat klein uitvallen.
Dus de grootte werd aangepast.
Het aan mekaar maken wordt nog een klus.
Aan mekaar haken?
Kan dat onzichtbaar?
En moet het wel onzichtbaar?
Naaien dan maar?
Of nog anders?
Iemand goeie raad in dit geval?
De achterkant wordt niet hetzelfde.
Dat weet ik al zeker.
Effen!
Maar gehaakt of uit stof?
Daar moet ik ook nog eens over nadenken.
Haast is er niet echt bij.
Het wordt een zomerkussen.
En wanneer ik zo naar buiten kijk,
laat de zomer nog wel even op zich wachten!
Alleen zo maar stil zitten haken
deed ik nu ook weer niet...
Er werd tussendoor ook nog gewerkt
aan een "extra" geboortecadeautje.
Dus ook naaien is therapeutisch!
Omdat de mama hier meeleest,
laat ik nog maar een tipje van de sluier zien.
Ah ja, anders is de verrassing weg!
Maar 't is wel schattig geworden.
Binnenkort laat ik het hele cadeautje zien..
En nu duik ik de tuin in.
Regen en wind trotseren!
De herfstige toestanden opruimen.
Dat moet dan noodgedwongen ook maar therapeutisch zijn!
Er is geen keuze.
We wonen in een bos.
En we vinden dat zalig...
Allé...
Soms toch!
Genieten jullie ook zo van de herfst? ;-)
Het 'gewone" doen kan echt therapeutisch zijn....als je je ertoe hebt kunnen zetten (en dat is nou soms het probleem).
BeantwoordenVerwijderenJe kussen wordt mooi, en dat die halve driehoekjes ook links en rechts zijn,daar had ik ook nooit aan gedacht.
Slim dat je maar een gedeelte van het cadeautje laat zien. Inmiddels ben ik er ook achter dat mijn blog door veel meer bekenden en familie gelezen wordt als ik dacht. Er liggen hier drie cadeautjes te wachten om gepubliceerd te mogen worden, hihi.
Een hele goede dag gewenst. Zet de erwtensoep maar vast op.
Groetjes, Jannie
Ik heb aan u gedacht van 't weekend Krisje.
BeantwoordenVerwijderenDat van die warme hand op uw schouder vind ik heel schoon !
En het is waar je gaat haar nog vaak 'tegenkomen', dat heb ik met onze pa nu nog heel regelmatig, en dat doet deugd.
Dat kussen wordt fantastisch, ik zou het aaneen naaien. Achterkant in 'chevron' ? dan blijf je in de 'punten' :-)
In dat lang net een stokbrood en in dat breed een bol kaas, dat gaat goed samen !!!
Dikke kus sjoeke !!!
Chevrohonnnnnn???? Chinees voor me! Kom je donderdag? Dan kan je het me uitleggen! ;-)
VerwijderenGoed idee van die kaas... maar geen te zware bol want dan krakken de handvatjes!
Enne... lief dat je aan me gedacht hebt.
Dikke poen terug!
Ik heb een pinterestbord met alleen maar chevron, ga maar eens kijken!
VerwijderenJa, Liesbethje maar gene chevronhaaksteek???? Toch?
VerwijderenJa, ik weet het, het is hard om een vriendin te missen en dat zal blijven.......maar die twee harige vrienden Brune en Loeba, volgens mij heb jij de twee beste therapeuten die er zijn, in huis.
BeantwoordenVerwijderenVan haken zou ik niet opknappen, wel van naar buiten gaan, juist in deze voorjaarsherfst, ik heb gewoon veel beweging nodig net als mijn Snarf. Ik vind het kussen in wording van die gekleurde driehoekjes wel heeel erg mooi hoor en ook het halve cadeautje, ben benieuwd.
Groetjes, Janneke
Ik leef met je mee al heb je daar niet veel troost aan hè.
BeantwoordenVerwijderenIk bel je nog, ik herstel nu van de griep.
Dikke knuffels
Werk, dus ook haakwerk, kan therapie zijn. En in de tuin werken misschien nog wel meer. En ik kan er niks aan doen hoor, maar ik zit toch te lachen om dat stokbroodnet!
BeantwoordenVerwijderenWat heeft de vriendin het mooi verwoord om te zeggen dat je haar ergens altijd wel gaat zien, voelen...
BeantwoordenVerwijderenWerken in de tuin kan ook helend werken. Volgens mij ben je heel goe bezig.
Het zal tot na de paasvakantie zijn dat ik u nog eens zal zien.
Ondertussen veel sterkte en geniet van uw verlof.
Grtjs
Daniëlle
genieten van de herfst kan ik wel, maar niet in de lente....
BeantwoordenVerwijderenHelaba sjoeke... Ik ben blij dat het al wat beter gaat... Want alle schone woorden ten spijt die een mens hier kan typen om u te helpen, gij moet het toch maar verwerken hé...
BeantwoordenVerwijderenHaak er maar verder op los, zou ik zeggen, en die vakantie, ik denk dat die deugd gaat doen. Dat gaat een deel zijn van het verwerkingsproces...
Dikke kus sjoeke !!
Enne ps, die driehoeken, ik zou ze aaneen naaien - heb ik ook gedaan vorig jaar met mijn driehoekskeskussen (want vermits er altijd twee kleuren driehoeken tegen elkaar komen, wist ik nie goed in welke kleur ze samen te haken, dus heb verkozen het "onzichtbaar" te houden, de naden)
Blij om te lezen dat je wat afleiding kan vinden in het haken.
BeantwoordenVerwijderenJe kussen ziet er nu al veelbelovend uit, leuk ideetje.
Veel verstand van haken heb ik niet dus daar kan ik je vrees ik niet bij helpen...
In de tuin zal je wel lekker kunnen uitwaaien met die felle wind. ;-)
Veel liefs!
Zo te lezen hebben jullie op een mooie bijzondere manier afscheid kunnen nemen.
BeantwoordenVerwijderenMede door mijn werk weet ik hoe belangrijk het is om dat goed te doen.
Ach en de herfst. Soms heerlijk om je hoofd lekker leeg te laten waaien. En dan ook nog fysiek aan het werk buiten. Dat is dubbele therapie. Sterkte en een dikke knuffel, XX Esther
Dikke knuffel!! Liefs, Lotte
BeantwoordenVerwijderenZo te zien is de blauwe tas voor Frankrijk en de rode voor Turkije (hier worden in de Turkse supermakten tenminste van die grote, ronde, platte broden verkocht) :-)))
BeantwoordenVerwijderenIk zou de driehoeken óf onzichtbaar aan elkaar naaien óf heel zichtbaar aan elkaar haken met een afwijkende kleur :-))
Ik hoop dat je lekker uit hebt kunnen waaien in jullie mooie bostuin xxx
Haha Turkije! Dat ik daar nog niet aan dacht! Alhoewel hier in Mechelen kunnen we die broden ook wel kopen hoor! :-)
VerwijderenHahaha ik dacht aan Libaneze platbroden.....gat in de markt dat brede tasje van je!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel voor de lege momenten....
X Es
Wat een moeilijke periode moet dit voor je zijn. Mooie woorden van je vriendin en zo is het ook. Ze reist gewoon met je mee!! X
BeantwoordenVerwijderenGe woont in elk geval echt wel prachtig !
BeantwoordenVerwijderenGij wilt mijnen hof na elke storm echt niet opkuisen! Ge kunt nog beter een rat hebben dan!
VerwijderenDag Kriske,
BeantwoordenVerwijderenHad ik u daarstraks heel in het begin toch een beetje liggen?
Ik heb wel moeten lachen met de reactie van " gaat ze nu de school nog afmaken of niet?" stel je voor dat jij al aan de turnzaal zou bezig zijn en er kwam dan geen school. Dan stond diene turnzaal daar maar geamputeerd bij , eh?
Zo te horen hebben jullie heel lief en mooi afscheid genomen met de rozenblaadjes en kan het op die manier een plaats geven. Haak maar veel en doe diene bostuin maar op orde (ziet er goed uit zoals hij is, ik heb geen flauw idee wat voor werk daarin is..)
Je driehoekenkussen wordt mooi zonnig, daarnaar kijken alleen al, doet de herfst verdwijnen!
Liefs,
Brigitte
Ik vind haken en handwerken ook heel therapeutisch. Mooie en troostende woorden van je vriendin. Ik hoop dat Frankrijk je goed zal doen, ook al heb je daar extra veel herinneringen aan de vriendin van wie je afscheid hebt genomen. Herinneringen zijn goed, herinneringen houden iemand 'levend', hoe gek het ook mag klinken... Wij gaan ook naar Frankrijk, naar Leucate. Niet echt de streek waar jullie naartoe gaan, jammer genoeg, anders hadden we eens kunnen afspreken! Ik duim in ieder geval voor een mooi zonnetje!
BeantwoordenVerwijderenHet kussen wordt heel mooi!
Groetjes en een dikke knuffel
Ha jullie gaan surfen??? Hoe weet jij waar wij naar toe gaan???? :-)
VerwijderenVeel sterkte, tante, wat moeilijk, ik weet niet wat te schrijven. Wat een mooie gedachte dat ze nog in alles er is. En fijn dat haken en naaien wat troost bieden. Is dat naaisel voor Annabel toevallig? Mogen we binnenkort een bezoekje van jullie verwachten? Geniet van de schoonheid van de Provence in de Feeling met de honden en 'de echtgenoot'. De natuur biedt ongetwijfeld ook troost.
BeantwoordenVerwijderenWat denk je? Nogal een "meisjesmaakseltje" hé! ;-) Na onze vakantie bellen we om af te spreken... ik zal me moeten haasten of het gaat zoiets worden zoals Aaron zijn broek!
VerwijderenFijne paasdagen meiske!
Ik had al zo'n vermoeden dat het niet zo lekker met je ging. Fijn dat jullie een mooi afscheid hadden, is best ook belangrijk bij de verwerking. Gewoon maar even toegeven aan je gevoel en therapeutisch haken, hopelijk laat het je weer een beetje beter voelen. Het levert in ieder geval wel mooie haaksels op, ook al zijn ze lang en breed, idd perfect voor alle maten brood. Kijk ook nog even in je gmail, ik had je nog wat beloofd. Dank voor je compliment op mijn tas! Veel sterkte nog!!!!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je mailtje! Goed dat je het meldt anders had ik het niet opgemerkt!
VerwijderenOndanks dat je het zwaar hebt ben je goed bezig en een positief mens ,dit soort dingen doet pijn en moet zijn plek nog krijgen ,komt goed draag het in je hart ,lvind je tasjes lang ,kort dik of klein wel heel leuk en handig ,en ja die driehoekjes dat is even opletten ,aan elkaar mazen ,niet naaien hoor zonde ,liefs marloes
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat er zoiets bestaat als handwerk-afleiding - wat je dan ook prima doet, wat een schoon verdrietige dingen komen er vanuit je handen <3 die driehoekjes! Ik hoop dat je luistert naar jezelf en de tijd neemt om verdrietig te zijn, en je je ook kan warmen aan de warme herinneringen én het feit dat je vriendin in al die kleine dingen te vinden is. Veel sterkte, ik denk aan jou!
BeantwoordenVerwijderenMoed en sterkte lieverd! Veel pijn nu wil zeggen dat er veel moois was he, moois om te blijven koesteren in je hoofd en hart... Klinkt stom vrees ik maar iets beter weet ik niet...
BeantwoordenVerwijderenBezig zijn met dingen die je fijn vindt zijn heel therapeutisch ... en dat mag ook. Creatief zijn, in de tuin, ... en ondertussen kan je alles een plaatsje geven in je hoofd. Langzaamaan zal het lukken om de herinneringen te koesteren in je hart en haar overal mee naar toe te nemen zonder die allesoverheersende pijn, maar dat heeft tijd nodig... en die tijd moet je het geven. Heel veel sterkte en liefs! xx (en zoals Marloes zegt, de driehoekjes mazen, dat geeft het mooiste resultaat)
BeantwoordenVerwijderenEr is een gezegde... als het je het lang hebt kan je het breed laten hangen. Neem dit voor één keer dan maar letterlijk. ;-)
BeantwoordenVerwijderen