Pauzeknop
Het was hier stil.
Voor mijn doen wel heel lang stil.
Ik was dat ook helemaal niet van plan.
Nichtje drukte de pauzeknop in
en ineens was ook hier de zin weg.
Helemaal!
Louter toevallig hoor.
Of het moest een straffe pauzeknop zijn.
Geen zin meer om te bloggen,
geen zin meer om te lezen bij jullie.
Zelfs dat niet.
Ja sorry, ik begrijp het nog steeds niet.
Weg... helemaal weg uit blogland.
Al dik 2 maanden.
Zomaar ineens.
Inspiratie was er nog minder.
Waarover zou ik schrijven?
Ik maakte nog wel het een en ander,
maar vergat van het meeste dan weer fotootjes te nemen,
want eigenlijk vond ik de dingen niet eens de moeite
om over te schrijven.
Sinds het nieuwe schooljaar mag ik elke donderdagmiddag op het minimeneerke passen.
En dat is leuk.
Veel leuker dan ik ooit gedacht had.
Maar ook wel vermoeiend.
Ik doe die middag niets!
Alleen maar met het meneerke bezig zijn.
En na die middag ben ik ferm moe.
Zeggen dat we er zelf zo'n 3 groot brachten.
Drie, die flink kort na mekaar kwamen!
En dat ging als een fluitje van een cent.
Voor alles is er een leeftijd zeker?
en zelfs filmpkes ook.
En ik zou daar zeker iets over kunnen schrijven.
Maar jongste en schoonzoon willen het minimeneerke
niet herkenbaar op de blog.
Dus dat is dan wel heel jammer.
Want het minimeneerke is wel het allerschoonste meneerke van de hele wereld!
En het leukste en slimste en grappigste en...
Helemaal een minimeneerke om op te eten!
Uiteraard. :-)
We zingen samen liedjes van "handjes draaien, koekenbakkenvlaaien..." en van "juju paardje, we rijden naar Diest..."
Nu ja "zingen" is het niet echt.
Dochter lacht zich te pletter met mijn versie.
Maar we hebben pret met ons tweetjes.
En dat telt!
Oudste en schoonzoon waren ook weer even in het land.
met #kingwobbe. (zie instagram)
We gingen met z'n allen op weekend.
Een gezellig weekend
met ter plekke een zieke zoon
en zieke dochter (dat was minder)
en zieke dochter (dat was minder)
en
het slechtste "Dardennenweer" dat we ooit hadden.
(dat was ook minder)
(dat was ook minder)
Maar het was desondanks heel plezant.
Met heel de bende, het minimeneerke en de 3 honden.
Druk dus ook wel.
En intussen zijn ze weer weg.
Oudste, schoonzoon en #kingWobbe.
Op weg naar het zuiden.
Het mooiere weer opzoeken en een warmere winter tegemoet.
Eerst werd hier de "camionette" wat leefbaarder gemaakt.
Met een zonnepaneel, luifel, verwarming, ledverlichting,
en met in Noorwegen gevonden wrakhout
knutselden ze een klaptafel en rekjes.
Helemaal in "hippy lifestijl".
Dat duurde allemaal wat langer dan verwacht.
En daar was ik stiekem wel blij om.
Ik heb hen toch liever veilig thuis.
In maart komen ze weer even terug.
Dan wordt schoonzoon peter
van een nieuw wereldburgertje
bij zijn broer.
En daarvoor moet je wel terugkomen.
Een betere reden is er echt niet!
En ook daar ben ik heel blij om.
Over 5 maanden zijn ze er weer.
Voor even toch.
Misschien was ik daardoor wat uit mijn doen?
Omdat ik hen toch wel mis.
Of was het door mijn allerslechtste uurrooster ooit?
Ook al hebben we intussen alweer herfstvakantie,
met dat uurrooster heb ik nog steeds geen vrede.
"Leg je er nu toch bij neer. Je moet er sowieso een jaar mee voort" :
zegt de echtgenoot.
Maar tot nu toe lukt het me niet.
Het zo beroemde "welbevinden",
dat onze school (op papier) zo hoog in het vaandel draagt,
is helemaal zoek.
Zelfs hier moet ik er even over kunnen zagen! :-(
De energie is compleet weg.
En dat winteruur doet er ook al geen goed aan.
Hebben jullie ook zo'n hekel aan die donkere avonden?
Maar ik ga proberen krabbelen.
Uit mijn "putteke"!
Al was het maar voor mijn leerlingen!
Want met hen heb ik gelukkig weer wel chance!
En daar doen we het toch voor!
-
De pauzeknop staat vanaf nu weer uit.
Beloofd!
:-)
krabbel jij maar weer omhoog en even zagen hier geen probleem want ik begrijp dat probleem als geen ander heb ook een man in het onderwijs
BeantwoordenVerwijderenJAAA ga maar gauw weer krabbelen!!!!!
BeantwoordenVerwijderenOch man, arme jij!
BeantwoordenVerwijderenHet komt vast allemaal weer goed, succes met opkrabbelen;-)
Ja, soms heb je er helemaal geen zin in. Maar ach, na een poos krabbel je dus weer op! We hebben er allemaal wel eens last van.
BeantwoordenVerwijderenKomt vast goed!
Ja, die pauzeknop ken ik. geeft niks! Maar fijn dat je er weer bent!
BeantwoordenVerwijderenGroet Hannah
jippie fijn je te lezen en ja die donkere avonden grrrrrr ik hou er ook zo niet van.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met alles en een dikke warmwelkomknuffelterug
X Es
Fijn dat je er weer bent, dat is toch genieten met zo'n lief klein manneke rond je heen. Ja, soms gaat het niet zo lekker, maar hopelijk zet je je er weer gauw overheen.
BeantwoordenVerwijderenLiefs en sterkte,
Loes
Bedankt voor je lieve reactie, geen snotneusje meer (haha) maar wij waren toen nog echt wel piepkuikens, mijn moe is inmiddels al 96!
Verwijderenxxx
BeantwoordenVerwijderenPauzeknoppen zijn er om te gebruiken he schatske !!!
xxx
Ik had al aan u gedacht omdat het een tijdje geleden was dat ik nog iets gelezen had op uw blog of IG. Tof om uw bericht te zien hier.
BeantwoordenVerwijderenKleinkind/eren op bezoek, ik kan het beamen. Heel leuk maar vermoeiend.
Kop op, het komt allemaal goed.
Dikke knuffel,
Martine
Al een tijdje niks meer in blogland gelezen maar nu is dat weer goed gemaakt met een uitgebreid verslag. We kunnen er weer eventjes tegen, maar toch niet te lang hè. Probeer maar vooruit te kijken naar de leuke dingen die gaan komen, want die zijn er echt wel. Dikke knuffel
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je hier weer terug bent, het valt soms niet mee om alle ballen in de lucht te houden. Geniet maar met volle teugen van dat minimeneerke ze zijn zo ook weer groot en ik herinner me dat ik ook zo vermoeid was na het oppassen, tja we zijn het niet meer gewend en willen ons dan ook extra uitsloven denk ik. Hoop dat je toch gaat wennen aan dat slechte rooster en weer opkrabbelt uit het putje.
BeantwoordenVerwijderenBij mij lukt het bloggen ook nog niet zoals vroeger, heb vaak geen spirit en geen zin, maar probeer nog even door om terug te komen.
Liefs, Janneke
Het is sowieso stil geworden in blogland, lijkt wel of iedereen naar IG is verhuisd. Zelf heb ik beide op een laag pitje staan, ik snap eigenlijk niet waar ik voorheen de tijd vandaan haalde, lijkt wel of die gewoon verdwenen is. Fijne middagen met minimeneerke zijn toch van veel meer waarde en belang dan bloggen. Als het bloggen een verplichting wordt, is de sjeu er snel vanaf, heb ik zelf gemerkt. Maar ja, toch wil je iets afmaken waaraan je begonnen bent, in mijn geval per maand een blog met terugblik… Juni moet nog komen, haha! We zien het wel, maak je er maar niet sappig om (volgens mij is dat helemaal geen uitdrukking, één die ik net zelf verzonnen heb, maar je begrijpt wat ik bedoel). Alles op zijn tijd, en anders maar niet. Vergeet vooral niet te genieten van het leven! De touwladder hangt uit om naar boven te klimmen hè.
BeantwoordenVerwijderenWaarom kunnen we bij jou niet meer reageren? Ik wou je vertellen hoe zalig al die lentefoto's zijn op deze donkere avond en dat ik dat hele veld "onliemiekes" natuurlijk helemaal geweldig vind. En de Puck! De Puck ook! :-)
VerwijderenIk heb een onbedoelde pauze gehad van wel 4 maanden, maar ben nu toch wel weer blij dat ik terug ben hoor. Ik geniet weer van het schrijven, en van het lezen en reageren bij anderen. Ik laat me weer met plezier inspireren door de anderen...
BeantwoordenVerwijderenBlij dat jij ook weer terug bent hoor, echt waar.
Fijne dag,
liefs,
Mirjam
Gewoon doen waar jij je het best bij voelt ;) Welkom terug!
BeantwoordenVerwijderenHet leven is goed voor je :-)
BeantwoordenVerwijderenFijn om weer van je te lezen en te zien.
Toevallig, echt waar dacht ik vanmiddag aan je en zocht ik je op op IG ook daar miste ik je. Je moet natuurlijk altijd zelf weten wat je doet maar ik vind het heel gezellig dat je weer in blogland gearriveerd bent en ik hoop dat je weer gezellig een poosje blijft hangen hier. XX Esther
BeantwoordenVerwijderenDat is genieten zo'n menneke om je heen .. ik heb dat ook op donderdag, een mannetje van 2. Heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat de pauzeknop weer ingedrukt is en weer uit staat. Succes met het herpakken en tot blogs!
Tja.. soms heb je dat gewoon. Ineens.. En dan is het beter om er maar aan toe te geven. Ik heb ook maanden niet geblogd, kon ook de zin en sjeu er niet in vinden. Maar toch, ineens begon het weer te kriebelen. Dus nou, dan ben ik er weer ;o) Net als jij! Kop op hoor, klim maar uit je dalletje, maar doe vooral dat, waar je blij van wordt!! Dikke digi knuffel en lieve groetjes!!
BeantwoordenVerwijderenhallokes!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je weer terug bent! En je hebt alweer genoeg te vertellen zo te lezen, gezellig :)
BeantwoordenVerwijderenJongste en schoonzoon hebben wel een beetje gelijk. Ik probeer ook de kleinkinderen niet heel herkenbaar maar een beetje van achter of de zijkant te fotograferen. Dit om te voorkomen dat bepaalde mensen de foto’s gaan gebruiken voor minder leuke doeleinden. Ik zag dat ooit in een reportage op t.v en de haren rijzen je te bergen. Maar het manneke staat er zo ook prima op hoor. Fijn hè, oppassen geniet er van zoveel je kan want het zo weer voorbij. Wij doen het al twaalf jaar dus het loopt hier al op z’n eind.
BeantwoordenVerwijderenDat doe je goed Toos met foto's van kinderen. Ik moet er niet aan denken dat anderen de regie overnemen en wat ze ermee doen. Daarom komen mijn kinderen ook niet in beeld.
VerwijderenBlij dat je er weer bent, ik miste je echt. Ach, soms draait het leven niet helemaal zoals je zou willen en dan is het goed om in een wat lager tempo mee te draaien. Maar je hebt veel om van te geniete, wat je ongetwijfeld ook doet. Een fijn gezin en dan dat kleine mannetje. Heerlijk toch.
BeantwoordenVerwijderenEn je hebt alweer genoeg te vertellen zo te lezen, gezellig :)
BeantwoordenVerwijderenทางบ้าน
Fijn om zoveel van je te lezen.
BeantwoordenVerwijderenZo goed onder woorden gebracht hoe het leven soms kan voelen. Beetje veel van alles...
Dikke kus voor jou en gun jezelf moppertijd, morgen gaat het vast een beetje beter.