Het verhaal van de vriendelijke mijnheer.



Geen verhaal over ons minimeneerke
maar een verhaal over een hele lieve mijnheer 
op de rommelmarkt.

Zoals ik al vertelde was ik dat hele rommelmarktgedoe 
op nog geen half uur tijd zo beu als wat.
Maar er was ook een lichtpuntje die dag.
Luister!

In een doos zaten al de fotokaders,
schilderijen en tekeningen van mijn ouderlijk huis.
Dingen die bij ons echt niet passen.
De echtgenoot twijfelde nog even over de kaders 
maar na bijna 7 jaar op zolder 
vond ik dat nu de tijd gekomen was.
WEG!
Ik moet er niet aan denken dat mijn moeder het zou geweten hebben.
Hartzeer zou ze gehad hebben!

Eentje hebben we gehouden.
Meer uit nostalgie en omdat het toevallig wel bij onze muur matcht.
Niet omdat we geweldige liefhebbers zijn van dit soort schilderijen.



En opeens was er daar op de rommelmarkt een mijnheer die veel interesse had.
Een hele lieve oudere mijnheer.
Hij kocht er 3!
(voor een habbekrats want van prijzen heb ik echt geen verstand!).
Ik was al mega gelukkig dat iemand blij was met de spullen van mijn ouders.
"Het kleine schilderijtje", verklapte hij, "ga ik aan mijn kleindochter geven.
Elk jaar bij haar verjaardag krijgt ze een schilderijtje."
Zo schattig!
 Jongste en ik hopen stillekes wel dat het kind er blij mee zal zijn.
Jongste vond er maar niks aan.

We geraakten aan de praat.
Het mijnheertje en ik.
Blijkbaar heb ik het  (volgens ons kinderen)
niet moeilijk met "aan de praat geraken".
:-)
Tijd had ik ook genoeg.
Ik moest daar toch nog een hele dag zitten!

Hij vertelde dat hij heel slecht zag en niet meer met de auto kon rijden.
Hij was met de fiets.
Nu was één van die schilderijen best wel groot.
Hij zou proberen te fietsen met dat grote ding onder 1 arm.
Helemaal naar de andere kant van de stad.
Jongens toch!
Ik zag hem al verongelukken.

Dus wat doet die goeie ziel van een Onliemie?
Juist!
"Mijnheer, ik zal die morgen wel even naar bij U thuis brengen!"
Zot hé?
:-)

In ieder geval de echtgenoot verklaarde me zot!
Dik 11 km heen en 11 km weer terug!
Het koste mij meer aan benzine dan dat ik verdiend had. :-)
Bovendien verkocht ik verder bijna niks meer van die kaders.
Dus toen ik de volgende dag zijn aankoop ging brengen,
heb ik meteen de hele overblijvende doos bij hem achtergelaten.
Anders ging het toch naar de kringloop.

Hij vertelde dat hij meewerkte aan
de lage drempel, een organisatie voor kansarmen,
en dat hij met die kaders die mensen heel veel plezier kon doen.
Zo konden ze hun eigen gemaakte kunstwerkjes ook inkaderen.

Thuis ben ik dat dan allemaal eens gaan opzoeken
en blijkt dat hij medeoprichter was.
Iemand met idealisme en engagement.
Daar heb ik nu bewondering voor zie!
Voor mensen die zich zo belangeloos inzetten.

Super blij ben ik dat daar het gerief van mijn ouders is terecht gekomen!
Toch 1 positief punt aan heel die rommelmarkt!
Nu weet ik tenminste wie ik blij gemaakt heb
en dat heb je niet bij het droppen in de kringloop.

Dus die rit heb ik met heel veel plezier gemaakt!
En het maakt mijn schuldgevoel
ten opzichte van mijn moeder toch ook ietwat kleiner.
:-)







Reacties

  1. Ik zou hetzelfde hebben gedaan en mijn Lief zou het zelfde gereageerd hebben over de benzine en de winst haha
    Heerlijk en mooi verhaal Kris dus als je nog spullen hebt dan weet die meneer er mss wel raad mee
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zijn vrouw vond zijn stockage wel iets minder leuk. ;-)

      Verwijderen
  2. Geweldig. En je moeder zou het vast hebben begrepen, de tijden veranderen. Maar dat schilderijtje dat je hebt gehouden... zo mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! Alhoewel ik nog niet helemaal overtuigd ben van dat schilderijtje hoor.

      Verwijderen
  3. Wat een mooi verhaal en een tof einde van uw avontuur op de rommelmarkt. Ik zou het ook naar het huis van die vriendelijke mijnheer gebracht hebben. Commentaar van de echtgenoot : idem.
    Ik heb ooit, van Aalst naar Limburg, een radio gaan afgeven voor iemand die het niet zo breed had.
    Dat geeft toch voldoening, iemand blij maken.
    Ik wens je een fijn weekend,
    Martine

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is nog vele zotter, Martine! Maar wel geweldig lief!

      Verwijderen
  4. oh wat fijn dat het allemaal zo goed terecht kwam. Tuurlijk heb je daar zo'n ritje voor over.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goed gedaan, hoor! Een meneer blij, al die mensen, die hij iets gaat geven blij en de bloglezers blij met zo'n pracht verhaal uit het leven gegrepen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. oooooooh, zalig ! heel veel hartjes voor u en voor de meneer !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Knap!
    En leuk dat je ons laat meegenieten van de hartverwarmende verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hier moet je wel een heel goed gevoel aan over hebben gehouden, en je moeder zou dit ook best gewaardeerd hebben (tenminste dat hoop en/of veronderstel ik).

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Schoon verhaal! Echt tof! Dat is dat het zo moet zijn. En het doet inderdaad deugd hé, als je weet dat je spullen toch nog van pas komen.
    PS: Ik heb ook al wat spullen weggedaan van mijn moeder, waar dat ze niet gelukkig mee geweest zou zijn als ze nog leefde. Maar nu ze dood is, zal ze denken: 'Och kind, doet dat maar uit de weg als ge er niks mee zijt.' Dus, geen schuldgevoelens hoor. Goed gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Weet je, er is altijd de onrust dat we er misschien toch ooit wel iets mee zijn. Maar daar hebben we ons nu proberen over te zetten. 😊

      Verwijderen
  10. Zo'n schoon verhaal! En zo tof dat je nu weet waar die spullen van je moeder een plaatsje vinden. Mijn moeder zei altijd:" 't Kan mij niet schelen wat ge met mijn zaken doet als ik er niet meer ben. Ik zal er toch geen last meer van hebben." En toch deed het me hartzeer om dingen van haar weg te gooien. Er staat nog heel wat van haar in mijn garage. Ooit begin ik eraan, want mijn dochter is nog slechter dan ik in weg gooien en ik wil er niet aan denken dat zij ooit al die spullen moet erven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We hadden een hoop rommel bij mijn ouders en dat willen we onze kinderen niet aandoen. Daarom dat we nu al maar (hopelijk) heel erg bijtijds aan het opruimen geslagen zijn.

      Verwijderen
  11. Hartstikke leuk verhaal. dat zou je zijn misgelopen als je niet op die markt had gestaan. En wij ook!
    Groet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het kleine pluspuntje aan die ellendige rommelmarkt! :-)

      Verwijderen
  12. Het verhaal is helemaal rond. Prachtige ervaring. ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Katrien, fijn om weer eens van je te horen! :-)

      Verwijderen
  13. Dat is nu weer het leuke van een rommelmarkt, de leuke ontmoetingen :)
    Goed dat je meneer een handje hebt geholpen, lief van je.
    Ik vind het schilderijtje wat je gehouden hebt ook heel mooi, die moet je maar houden;) Groetjes Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik vind dat schilderijtje juist heel mooi, goed dat je het gehouden hebt. En wat een lief meneerke, prachtig verhaal. Zo zie je maar, wie goed doet, die goed ontmoet, letterlijk dit keer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Intussen heb ik ook dat prachtige initiatief van "de lage drempel" leren kennen. Wie weet, als ik met pensioen ben kan ik daar misschien ook een handje toesteken?

      Verwijderen
  15. Haha herkenbaar dit! Ik zou het ook gedaan hebben. manlief zou er heel hard om gelachen hebben maar zou het met alle liefde weg gebracht hebben. En dit soort dingen vind ik nou zo ontzettend leuk aan tweedehandsen. Je houd er de meest bijzondere verhalen aan over. heerlijk! XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  16. en dat zijn nou echt de leuke dingen die je tegenkomt op een rommelmarkt !!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. ach dat vind ik dan weer supervriendelijk van je, ik zou precies hetzelfde gedaan hebben:-)
    geen centje pijn, een goed gevoel daar gaat het om ... toch :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik heb genoten tijdens het lezen van je post, zag je al zitten en praten met die meneer!
    Maar ik zou het ook bij hem thuis gebracht hebben, ook al verlies je zelf, je verdient er een
    heel goed gevoel bij, ik werd er zelf ook blij van!!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. dank je wel voor je reactie. Ben even aan het testen of ik hier kan reageren

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mooi! En het schilderijtje aan de muur herken ik precies. Hangt daar toch wel goed.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn als je een reactie plaatst!
Ik lees ze met plezier!

Attentie voor het volgende:
Naar aanleiding van de nieuwe AVG wetgeving!!!
Wanneer je op mijn blog een commentaar toevoegt, dan verklaar je je meteen akkoord met de opslag en de verwerking van je gegevens op deze site. Kijk a.u.b. ook naar mijn AVG-verklaring die bovenaan op mijn blog staat. Met een KLIK op de knop Publiceren bevestig je dat je de AVG-verklaring hebt gelezen.