Bizarre tijden.



Wie had dit een maand geleden gedacht?
Een pandemie die zich met zo'n vaart ging ontwikkelen.
Ja, wij lieten de beestjes in Frankrijk,
maar alle dorpsgenoten die Italië opzochten voor hun wintersport
waren minder goed af.
Met het gevolg dat wij hier nu midden in een coronahotspot van België zitten.
Week 1 na de krokusvakantie telden we al coronazieken op school.
Ineens kwam die corona wel heel dicht bij.

Wat was ik blij dat er uiteindelijk beslist werd om de lessen op te schorten.
Ook al bracht het "onderwijs op afstand" heel veel werk met zich mee.
Hoeveel uren ik achter mijn laptop naar filmpjes over jongleervorderingen 
en zelf verzonnen challenges heb zitten kijken, is niet meer te tellen.
Maar wel ontzettend leuk om te zien welke leerlingen enthousiast de opdrachten uitvoeren,
en welke het volledig aan hun laars lappen.
Stille onopvallende leerlingen in de les die nu zo enthousiast reageren.
Zalig!

Het thuis werken gaf wel een geruster gevoel.
Ik mag er niet aan denken dat ze de scholen snel weer gaan openen.
Dat er nog steeds gekkerds zijn die dit vies beestje als een gewoon griepje beschouwen,
is niet te vatten.

Gisteren liep ik in het bos met de honden,
(gelukkig hebben we nog dat bos over de deur)
en toen ik dit beeld zag,
dacht ik meteen : een foto meiske!
Dit is helemaal zoals het nu voelt.



Diegene die mij op IG volgen, lazen het al.
#wemoetenerdoor  #gezondblijvenisdeboodschap # thuisisookleuk
#moetniettelangdurennatuurlijk
#wemakenerhetbestevan

Dat laatste is soms moeilijk voor een controlefreak als ik.
Het niet kunnen vooruit plannen vind ik moeilijk.
De toekomst is even een waas.

De angst dat iemand van mijn nest ziek zou worden, 
of iemand van de familie, 
heeft me een paar weken verlamd.
"Verlamd van schrik"?
Het bestaat echt.
Helemaal geen energie,
gewoon een hele dag moe.
Soms hoop ik dat ik misschien zo een milde vorm heb gehad.
Dat ik misschien wel zo een gelukkige ben?

Het feit dat de Vlaamse dokter Iris in Bergamo,
een vriendin is van een collega,
maakte dat we de meest zorgelijke boodschappen rond de kop gezwierd kregen.
Terecht.
Maar wel beangstigend.

Intussen hobbelt ons leventje hier thuis met ons tweetjes voort.
We passen heel erg op.
We missen de kinderen.
We missen het minimeneerke en zijn kleine zusje.
Het zusje dat we bij elke videocall fronsend zien kijken
van "wie zijn die twee gekkerds?"
Straks kan het kind lopen vooraleer we haar weer eens in het echt zien.

Ook schoonmoeke in haar serviceflat mogen we niet meer bezoeken.
Voor haar nog veel erger dan voor ons.
Met haar 91 is ze niet thuis in facetimen of zoomen,
dus enkel contact via de telefoon.
Zelfs even op het domein aan haar raam gaan zwaaien, mag ook al niet meer.
Ze mag nog gaan wandelen maar alleen.
Niet met haar vriendin die ze daar leerde kennen.
Die twee kunnen alleen vanuit de verte nog eens naar mekaar zwaaien.
Dat is pas eenzaam zijn.

In al deze onzekerheden probeer ik de oefening van de dochter toch weer eens  :
drie dingen waar ik blij van word:

*Dat alle bekenden nog (of toch opnieuw) helemaal gezond zijn.
*Dat het hier zuiderse temperaturen zijn, en ook al zijn we niet zoals gewoonlijk in Frankrijk ,
het lijkt toch wel een heel klein beetje zo.
* Dat we mooi op de buiten wonen en op die manier gemakkelijk nog de natuur in kunnen.
*Dat we online bloemen kunnen bestellen bij de winkel om de hoek,
en dat we zo toch gezelligheid in huis kunnen brengen.
*Dat we nu even vakantie hebben want dat dat onderwijs op afstand, 
zelfs voor een sportleerkacht, heel veel werk met zich meebrengt.
* Dat ik online supermooie stofjes bestelde en daar nu seffens mee aan de slag kan.
*Dat er na een dikke maand weer eens even zin in bloggen was.
*Dat als de kappers nog lang verplicht gesloten zijn ik binnenkort twee staartjes (met strikjes)
 kan maken.
*Dat we nieuwe meubels kochten voor ons bureau en ze die ondanks de lockdown toch leverden,
en ik nu hier blij en mega content zit te genieten van de (in onze ogen) geslaagde inrichting.
*Dat we nu we hele dagen thuis zijn weer veel kokkerellen : brood bakken, nieuwe gerechtjes uitproberen waarvan de echtgenoot ze altijd even lekker vindt.
(maar hem mag ik dan ook eender wat voorzetten, klagen doe hij nooit)
*Dat er hier weer veel meer dan 3 dingen in mijn hoofd opkwamen.
*Dat ik besef wat voor een rijk mens ik ben.
*Dat ik vandaag nog maar eens extra ga genieten van dat besef.


Aan iedereen een fijne dag
 en zoals de Belgen zeggen : 
"Blijf in uw kot en blijf gezond!".













Reacties

  1. Ja we zitten verplicht thuis, maar er is genoeg te doen. Ik vind het erg voor je moeder en alle eenzame ouderen, met de kinderen facetimen we maar, het is niet anders.
    We houden de moed erin, je noemde daar een paar goede punten op.
    Verder fietsen we elke middag en nemen de koffie maar mee, fijn dat het zulk goed weer is dat is een pluspuntje. ❤

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dan gaan we een staartjesclub oprichten, Kris. Ik kan ook bijna en ik wil er dan ook strikjes in. Ik ben trouwens wel benieuwd naar die challenges. Misschien wil je daar wel eens een blogje over maken?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja het is zeker een lastige tijd. Maar dan de dingen zien die wel mooi zijn dat is de kunst

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja het kan er zómaar ineens zijn hé.
    gek dat er mensen zijn die denken dat het wel mee zal vallen,
    ik heb me énorme zorgen om mijn zus en zwager gemaakt maar die nemen de isolatie echt serieus...
    god zij dank..
    je moet er niet aan denken, ik maak het hier in de buurt van heel dicht bij... het is écht een levensbedreiging...
    heb het goed en hou het gezond he
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, het kapsel hè, bij mij begint het ook al wat te worden. De haren van manlief heb ik zelf vorige week geknipt, ook een ervaring hoor ;-)
    Ondanks alles, maak er toch maar een mooi weekend van. Geniet van de dingen die je nog wel kunt doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Met mama heb ik ook alleen maar contact per telefoon. Maar ze doet het gelukkig goed. Ik ben dezer dagen toch wel extra blij voor het bestaan van sociale media!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Als ik dat zo lees heb je heel veel dingen om blij van te worden, ik mag ook niet klagen hoor. Dit gaat over, wanneer kan niemand zeggen, maar het gaat beter worden, daar geloof ik onvoorwaardelijk in. Zolang mijn kinderen en kleinkinderen nog springlevend zijn heb ik wel rust. De drie jongste kleinkinderen doen hun best met hun schoolwerk, dei van zestien is een beetje twijfelachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja, het valt allemaal niet mee, maar we proberen onze zegeningen te tellen en wat allemaal wel kan
    We zijn er in ieder geval nog allemaal binnen onze familie, dat kunnen niet alle familie's zeggen :(
    Blijf goed oppassen en we hopen op betere tijden. Liefs Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ik heb hier ook een stille, onopvallende leerling, die de LO nu megacool vindt. Haar leerkracht, meneer R. Op de Beeck, zoals haar papa dus, stuurt echt aanmoedigende en toffe quaranTraining opdrachten door. Ze heeft zelfs broer J. zover gekregen dat die zijn LO kleding van het middelbaar weer aantrok en meedeed. Nu ik nog :-) (mag voorlopig nog niet, morgen normaal weer op controle)
    dikke zoen van ver X

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een half jaar geleden, of misschien wel een paar maanden geleden hadden we dit niet kunnen denken...
    Het zal nog wel even duren ook!
    Jammer hè dat oppassen er even niet meer in zit; hier ook niet hoor...
    Verder vermaken we ons goed en hebben we de ruimte en zijn we veel buiten.
    Volhouden maar!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Sterkte met alles! Zorg goed voor jezelf, X

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn als je een reactie plaatst!
Ik lees ze met plezier!

Attentie voor het volgende:
Naar aanleiding van de nieuwe AVG wetgeving!!!
Wanneer je op mijn blog een commentaar toevoegt, dan verklaar je je meteen akkoord met de opslag en de verwerking van je gegevens op deze site. Kijk a.u.b. ook naar mijn AVG-verklaring die bovenaan op mijn blog staat. Met een KLIK op de knop Publiceren bevestig je dat je de AVG-verklaring hebt gelezen.