Te veel tegelijk...
Geen weer om een hond door te sturen vanmiddag!
Dus blijven we lekker binnen en bloggen wat... Hiervoor mijn welgemeende excuses Brune en Loeba!
Wat is er nu leuker dan aan je eigen blog te werken... (haken ja, dat is ook leuk en naaien...)?
Zoals ik al zei ben ik altijd met te veel en vooral te veel tegelijk bezig.
Hieronder het bewijs!
De "oma"- doekjes zijn bedoeld als "onderbord"... de patroontjes vond ik helemaal gratis hier. De wol is Catania en het haken doe ik met een nummerke 3!
De reacties tot nu toe zijn nogal verdeeld.
De dochters vinden het "heel erg twijfelend heel, heel misschien wel mooi maar... mama, die kleuren...?" Tja...eerlijk zijn ze in ieder geval wel.
Met de mening van de zoon en van manlief wordt in dit soort vrouwenzaken zeer weinig rekening gehouden!
Ik zag het anders helemaal zitten. Zo op een wit of grijs tafellaken en dan onder een rond bord. Ja, uiteraard een rond bord... we zijn niet dom! Bovendien worden die dan ook nog eens gebruikt.
En daarbij dan leuke servietjes met gelijkaardige kleurtjes.
Of niet?

Het werd een heel getwijfel over kleurtjes, patroontjes... de beslissing is gevallen na de nog minder mooi bevonden exemplaren van hieronder. Deze zullen dan ooit weggevertjes worden. Nee, niet aan de dochters! :)
Tegelijk met dit haakproject (nog minstens 6 te gaan!) ben ik nog met een ander project bezig. Het "Teveeltegelijk"-project.
Maar daarvan kan ik nog geen resultaat laten zien... dat wordt nog even wachten. TIJD hé mensen!
Een tipje van de sluier kan ik wel al oplichten. Tada... Mme Zsazsa speelt er een ieniemienie rolletje in.
Et voilà !
En met een voldaan gevoel van "opgewekte spanning" ga ik mij nu op het strijken van manlief zijn hemden storten om daarna toch nog even te werken aan het " teveeltegelijk-project".
Bloggen is leuk maar we moeten nog achter ons machien geraken ook hé...
dat haakwerk is weer volop hip. En wacht maar tot die tafel gedekt is, dan komt wellicht de vraag van de dochters: maak dat ook maar voor mij!
BeantwoordenVerwijderen;) Wie weet hé!
BeantwoordenVerwijderen'Luzzy Duck' liep langs de tafel en zei; "leuk dingetje onder dat ding".
BeantwoordenVerwijderenNu volgt de vertaling van pubertaal naar begrijpbare taal.
"Leuk gehaakt oma doekje onder je bureaulamp".
Echt waar! Deze 16 jarige dame vond het oprecht leuk en benoemde het uitzichzelf :-)