De Provençe en al haar charmes.

Frankrijk!
Het land dat mijn hart gestolen heeft.

Elke streek,

elk dorpje,

elk plekje daar.
Het verveelt me nooit.

Nog een laatste rondgang door dit aards paradijs.
Een laatste rondgang voor deze vakantie wel te verstaan.
Want we zullen hier weer snel terug zijn.
"Bij leven en welzijn" zou de Jos zeggen.
De Belgen gaan dit wel snappen van de Jos.

 Zicht op Cucuron na een wandeling naar Vaugines 

(en we wandelden ook weer terug. Uiteraard.).

Zonsondergang en mooi rozerood kleurende wolken.

Je zal het dan maar weer voor hebben.

Geen fototoestel mee!

Wanneer ga ik dat eens leren?

Het werd dus behelpen met de iphone.

Pure nostalgie.

Een "geitje" 

voor de Nederlanders "een lelijk eendje".

net in een leuk hoekje geparkeerd.

Misschien wel het autoke van Albert, den beenhouwer?

Geef toe, zoiets moet gewoon op de foto.

De meest originele straatnamen kom je hier ook tegen.

Een grootse naam voor een machtig grootse straat.

;-)

Wel een machtig mooie straat, dat wel.

En hieronder een "tiny"house avant la lettre.

Met TV want zelfs in de Provençe kan men blijkbaar niet zonder. 

De "hippe" Franse plastieken tuinstoeltjes ontbraken ook hier niet.
Weliswaar in het blauw en zo toch enigszins accorderend met de mooie luikjes.

                   Een waakhond in hetzelfde formaat 

                   probeerde ons op veilige afstand te houden.
En bang dat we waren!

        Eigenlijk te schattig, dat mormeltje.

Koesteren in het ochtendzonnetje.

Volle maan.

Hier laten mijn fotografiekunsten mij nog duidelijk in de steek.

En de afkeer voor een statief speelt hier een grote rol.

Eigen schuld, dikke bult. :-(

Nog wat meer natuurschoons.
Ook zonder statief.
(Ik kijk nu heel erg schuldig.)

En ook deze hieronder kon ik jullie toch niet onthouden. :-)
Te schattig.

En het droomplekje

waar de plataan nu al stilaan meer in blad komt.

In een toch wel melancholische bui

neem ik afscheid

van dit speciale plekje Frankrijk.

Morgen keren we weer huiswaarts.

Terug naar de dagdagelijkse beslommeringen

maar waar het toch ook wel heel fijn vertoeven is

en waar het weer deugd gaat doen

 alle kinderen en ons minimeneerke terug te zien.

We zullen maar denken :
"Op naar een nieuwe werkweek!"
alhoewel dat toch een beetje zal pikken.