Tussen de buien door...

Vandaag voorspelden de weergoden mooi weer.

Tenminste voor de voormiddag.

En de echtgenoot had een plan.

Vanuit Cucuron naar Auribeau met de auto

om van daaruit le Mourre Nègre te wandelen.

Helemaal naar de toren op de top,
die we vanaf onze campingplek kunnen zien.

Heel erg ver in de verte.

Vanuit Cucuron kan ook maar dan zouden we dubbel zo lang moeten stappen.

Het was de moeite en een flinke wandeling.

Helemaal alleen op de wereld.

Allé bijna toch.

Zalig.

Zeker ook voor de honden.

Geen drupje regen onderweg!

Ook een meevaller.

Sinds we terug "thuis" zijn,
rommelt het in de verte

en met momenten  krijgen we serieuze regenbuien.

Het "zomert" toch nog niet echt in de Provence.

We hebben hier al mooiere lentes meegemaakt.

Het "mistige" maakt het fotograferen er niet makkelijker op.
Dat bleek maar weer eens.

En in foto's bewerken ben ik al helemaal een onzekere kluns.

Dus het is een beetje van "het is wat het is".

Maar het geeft toch een beeld van de mooie vergezichten,

van de natuur

en van het eenzame.

We hebben er van genoten

en terwijl ik dit neerschrijf,

tikt de regen nog steeds gestaag op het dak van de Feeling.

Met momenten kan dat heel knus en gezellig zijn.

Maar het mag gaan stoppen.
Morgen voorspellen ze een droge dag!
Weer eens iets anders.
:-)